گام دوم: برنامهریزی مخصوص به خودتان را آماده کنید
۱. برنامه ریزی درسی فعلی خود را ارزیابی کنید
اولین قدم برای ایجاد یک برنامه ریزی درسی خوب این است که برنامهریزی قبلی و چگونگی گذراندن زمانهایتان را تا این لحظه، بررسی کنید. ارزیابی برنامهریزی فعلیتان کمک میکند که نگاه مناسبتری برای چگونگی استفاده از زمان داشته باشید، شما را قادر میسازد که بفهمید کدام زمانها و روشها برای اهداف مطالعاتی شما مناسبتر هستند و انجام کدام فعالیتها را باید متوقف کنید.
معین کنید در حال حاضر چند ساعت در هفته مطالعه میکنید.
ببینید در حال حاضر چند ساعت در هفته به سرگرمیهایتان اختصاص میدهید.
بررسی کنید تا الان چند ساعت در هفته را با دوستان و خانواده وقت میگذراندید.
با یک حساب سرانگشتی ببینید کدام فعالیتها را برای ذخیره زمان بیشتر میتوانید حذف کنید. میدانم افراد علاقهی زیادی دارند که وقت بیشتری را صرف سرگرمی کنند، اما چارهای نیست شروع کنید.
اگر شاغل هستید، دقت کنید که برنامه ریزی درسی تان با برنامهریزی شغلی شما هماهنگی داشته باشد.
۲. سبک مطالعهای را که برایتان مناسبتر است، پیدا کنید
درست است دانستن این مطلب که «زمانهایتان را چگونه سپری میکنید» برای ایجاد یک برنامه ریزی درسی خوب مهم است؛ اما در عین حال اینکه دقیقا بدانید کدام شیوه و سبک مطالعاتی برای شما مناسبتر است موضوع مهمتری است. همینطور به شما کمک میکند تا زمانهایی را که بهطور معمول به هدر میرفته است کشف و از آنها برای مطالعه استفاده کنید. از خودتان چند سؤال بپرسید:
آیا شما جزو کسانی هستید که یادگیری شنیداریتان بهتر است؟ اگر اینطور باشد، میتوانید از زمانهایی که مشغول رانندگی هستید یا اوقاتی که در حال ورزش یا پیادهروی هستید هم استفاده کنید.
آیا شما به لحاظ بصری راندمان بهتری در یادگیری دارید؟ با مرور تصاویر یا دیدن فیلم بهتر مطالب را میفهمید و به خاطر میسپارید؟ اگر اینطور است سعی کنید از طریق دیدن فیلمهای مرتبط با مطالبی که باید بیاموزید، هم آموزش ببینید و هم سرگرم شوید.
۳. خودتان را ملزم به اجرای برنامهتان کنید
اگرچه ممکن است شما یک برنامهی بسیار جذاب برای خودتان طراحی کنید، اما توجه داشته باشید که طراحی برنامه تضمین نمیکند که آن برنامه حتما اجرا شود. برای گرفتن نتیجهی مناسب از برنامهریزیتان، باید کمی وقت صرف کنید و سعی کنید خودتان را به اجرای برنامهریزی طراحی شده «وادار» کنید. برای انجام این کار:
باید بدانید برنامهریزی شما چگونه عمل میکند؛ این یک نکته اساسی است. اگر معمولا تمرکزتان را از دست میدهید و زمانهای زیادی از دست میرود سعی کنید در برنامهریزی خود وقتهای اضافهای برای خودتان در نظر بگیرید.
اگر میدانید که اهل وقت تلف کردن هستید و اصطلاحا کسی هستید که دقیقهی نود به فکر درس خواندن میافتید، در جدولتان مقداری وقت اضافه قبل از پایان مهلت درس خواندنتان در نظر بگیرید. این وقت مثل یک ضربهگیر عمل میکند و باعث میشود ناگهان با پایان مهلتتان مواجه نشوید. این کار در واقع مقداری وقت برای شما ذخیره میکند.
اگر شما کسی هستید که انعطاف کمی در انجام کارها و برنامهها دارید، خودتان را عادت بدهید تا بتوانید سرعت عمل بیشتری داشته باشید. میتوانید این کار را با در نظر گرفتن پاداش یا تشویق در صورت سر وقت و دقیق انجام دادن برنامه ریزی درسی تان انجام بدهید.
گام سوم: از برنامهریزیتان پیروی کنید
۱. از وقتهای آزادتان به بهترین شیوه استفاده کنید
یکی از بزرگترین چالشها در دنبال کردن برنامه ریزی درسی، وسوسه شدن است. وسوسهی اینکه با خودتان بگویید به جای اجرای برنامه استراحت کن، تفریح کن. یا اینکه خودتان را به نحوی سرگرم کنید. در هر صورت باید در برابر این وسوسهها مقاومت کنید و فقط از زمانهایی که در
برنامه ریزی درسیتان برای سرگرمی در نظر گرفتهاید، استفاده کنید.
وقت آزاد را بهعنوان پاداش درس خواندنتان بدانید.
از وقت آزاد بهعنوان یک راه شارژ کردن دوبارهی خودتان استفاده کنید. میتوانید چرت زدن در وقت آزاد را امتحان کنید. پیادهروی کنید یا برای آرامش خود تمرینات یوگا انجام بدهید. یوگا کمک میکند برای برگشتن دوباره به فضای درس خواندن، تمرکز لازم را بهدست آورید.
در وقتهای آزادتان از محلی که در آنجا درس میخوانید خارج شوید؛ این باعث میشود حال و هوایتان عوض شود و کسل نشوید.
۲. برای خودتان زنگ تفریحهای کوتاه در نظر بگیرید و بیش از آن وقتتان را هدر ندهید
مطمئن شوید که برای هر کدام از خانههای جدول مشخص شده در برنامهریزی، یک زنگ تفریح در نظر گرفته باشید، تا بتوانید در زمان مناسب به استراحت بپردازید. مهمترین عنصر در پیروی از برنامهریزیتان این است که مطمئن شوید کاملا همهی موارد برنامه را رعایت میکنید و تنها از همان مقدار زمان استراحت که در برنامه گنجانده شده است، استفاده میکنید. تلف کردن زمان، بیشتر از آن مقداری که در برنامهریزی بهعنوان زنگ تفریح در نظر گرفته شده است، میتواند باعث تخریب برنامهریزی شما شود و در این صورت در درستان موفق نخواهید شد.
برای هر کدام از خانههای مربوط به جدول برنامهریزیتان یک زنگ تفریح بین ۵ تا ۱۰ دقیقه در نظر بگیرید. این زمان نباید از این مقدار بیشتر شود.
در ابتدای کار میتوانید از زنگ هشداردهنده روی ساعت یا تلفن همراهتان برای شروع و اتمام زنگ تفریح استفاده کنید. این کار باعث میشود زمان را رعایت کنید.
از زنگ تفریحتان آگاهانه استفاده کنید. مطمئن شوید که از این وقت برای بازسازی خودتان بهره میبرید. حرکات کششی انجام بدهید، به یک پیادهروی کوتاه بروید، یک میان وعده مختصر میل کنید، یا خوتان را با شنیدن موسیقی سرحال بیاورید.
از مواردی که ممکن است حواستان را پرت کند تا زمان استراحتتان را رعایت نکنید و وقت زیادتری به آن اختصاص بدهید اجتناب کنید.
۳. به برنامهریزیتان پایبند باشید و از آن سرپیچی نکنید
مهمترین نکته دربارهی برنامهریزی این است که شما باید آن را درست اجرا کنید. هیچ موضوعی نباید باعث شود که شما از برنامهریزی خودتان سرپیچی کنید.
سعی کنید بهطور منظم به تقویم یا برنامهتان نگاه کنید تا برایتان عادت شود. چون معمولا چیزی که جلوی چشم نیست، فراموش میشود. پس یادتان باشد که برنامهتان باید همیشه جلوی چشمتان باشد.
هنگامی که چیزی برای شما به روال عادی زندگیتان تبدیل شود، ذهن شما شروع به هماهنگی با آن میکند و اتوماتیک به انجام آن کارها عادت میکنید، مثل عادت به نشستن پشت میز یا مطالعه کردن. بهعبارت دیگر، وقتی شما این کارها را انجام میدهید چون ذهنتان آماده شده است، ناخودآگاه برای درس خواندن متمرکز میشوید.
۴. دیگران را در جریان برنامهریزیتان قرار بدهید
گاهی اوقات اجرای برنامهها سخت میشود؛ چون افراد مهم زندگیمان باعث میشوند ما از اهدافمان فاصله بگیریم. این اتفاق از طرف آنها عمدی نیست، آنها دوست دارند وقتشان را با شما بگذرانند. پس ناچارید برای جلوگیری از این اتفاق، برای افرادی که در زندگیتان هستند دربارهی برنامهریزیتان توضیح بدهید. از آنها بخواهید خود را با برنامهریزی شما هماهنگ کنند.
یک کپی از برنامهریزی روزانهتان را روی در یخچال خانه بچسبانید و یک کپی دیگر از برنامهریزیتان را برای دوستانتان که مدام با آنها وقت میگذرانید ایمیل کنید.
اگر کسی برنامهای برای وقت گذراندن با شما ترتیب داده است که با برنامهریزی شما و زمانهای مطالعهتان تداخل دارد، مؤدبانه از او بخواهید که اگر مقدور است برای زمان دیگری برنامهریزی کند.