این رشته از زیر مجموعههای علوم توانبخشی است که وظیفه آن بررسی و ارزیابی توانائیها، درمان و آموزش معلولینی است که در اثر سکتههای مغزی، بیماریهای مختلف، حوادث، تصادفات، جنگ، عقبماندگیهای ذهنی و … دچار معلولیت شدهاند.
فارغالتحصیلان این دوره میتوانند بر اساس تشخیص و معرفی پزشک به درمان جسمانی و روانی و توان بخشی بیمارانبپردازند.
تاریخچه رشته کاردرمانی
حرفه سلامت در کاردرمانی در اوایل دهه ی۱۹۱۰ به عنوان بازخوردی از عصر ترقی خواهی، تصور میشد.
متخصصصان جدید ایدهآلهای با ارزش مثل داشتن اخلاق کاری منسجم و اهمیت کارهای صنعتی دستی را با اصول علمی و پزشکی، ترکیب کردند.
انجمن ملی ارتقای کاردرمانی، که در حال حاضر انجمن کاردرمانی آمریکا(AOTA) نامیده شده است، در سال ۱۹۱۷ پایه ریزی شد و تخصص کاردرمانی در سال ۱۹۲۰ به طور رسمی نامگذاری شد.
شرایط محیط کار، محل استخدام
کشور ما با کمبود متخصص این رشته روبرو است و هر ساله بیمارستان ، کلینیک های توانبخشی سازمان بهزیستی کشور و هلال احمر برای جذب فارغ التحصیلان کاردرمانی اعلام نیاز می کنند.
همچنین فارغ التحصیل این رشته می تواند با مجوز وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی و سازمان بهزیستی اقدام به تاسیس کلینیک خصوصی کند.
بر طبق آمار دفتر کار ایالات متحده کاردرمانی یکی از سریع ترین شغل هایی است که به طور بسیار وسیع رو به گسترش است.
درسهای این رشته در طول تحصیل
دروس پایه
آناتومی (سر و گردن و تنه، اندام فوقانی، تحتانی، سطحی، اعصاب) ، استخوانشناسی، روانشناسی عمومی، روانپزشکی عمومی، رشد روانی ـ حرکتی، بیماریهای داخلی.
دروس تخصصی
آشنایی با اصول توانبخشی و طب فیزیکی، واحد رادیولوژی، کاردرمانی در بیماریهای مغز و اعصاب ، کاردرمانی در بیماریهای ارتوپدی، کاردرمانی در بیماریهای روماتولوژی ، کینزیولوژی و بیومکانیک، تکنیکهای حرکت درمانی، کاردرمانی در بیماریهای کودکان ، ارزشیابی و اندازهگیری قدرت عضلانی، کارآموزی بالینی، زبان تخصصی.